Aanwinstenlijsten

Vanaf nu is het mogelijk de aanwinsten van Bibliotheek Pittem snel terug te vinden. Er werden aanwinstenlijsten gemaakt met de recentste volwassenenromans, informatieve boeken, kinder- en jeugdboeken, dvd's en reisgidsen. De aanwinstenlijsten zullen trimestrieel verschijnen.
Je vindt ze terug op de website van de bib. Maar het kan nog eenvoudiger: stuur een mail bibliotheek@pittem.be en vermeld welke aanwinstenlijsten je wil ontvangen!

Boek teruggebracht na ... 120 jaar!

Een Australische bibliotheek heeft sinds kort weer de beschikking over een bijzonder exemplaar van het boek Insectivorous Plants, dat op 30 januari 1889 was uitgeleend en nooit teruggebracht. De boete was opgelopen tot ongeveer 35.000 Australische dollar (ruim 22.000 euro) toen het boek onlangs alsnog werd teruggebracht.
"Ik had wel eens gehoord van boeken die na 50 jaar werden teruggebracht'', zegt een woordvoerster van de bibliotheek in Camden. "Maar ik heb nog nooit gehoord van boeken die honderd jaar kwijt waren."
De zegsvrouw liet weten dat Ron Hyne, die het boek een halve eeuw in zijn bezit had voordat hij het overhandigde aan de Universiteit van Sydney, de boete niet hoeft te betalen. Hyne zei niet te hebben geweten dat het boek eigenlijk eigendom was van de bibliotheek. Bij de universiteit werd het bibliotheekstempel ontdekt, waarop het boek werd teruggebracht.

Indonesische literatuur

Lange tijd werd het Indonesische boekenaanbod gedomineerd door Pramoedya Ananta Toer. Was hij tot enkele jaren voor zijn dood in eigen land persona non grata, in het buitenland smulde men zijn boeken. Vaak was het Nederlands ook de eerste taal waarin zijn boeken vertaald werden.
De voorbije 10 jaar zijn er enkele nieuwe talenten aan de oppervlakte verschenen. Zo bracht uitgeverij De Geus 2 vertalingen van boeken van Ayu Utami op de markt, Larung en Samans missie. En onlangs kwam diezelfde uitgeverij op de proppen met Maia's nachtlied (vertaling van Cala ibi) van de Molukse schrijfster Nukila Amal. Het is zeker niet het makkelijkste boek, want het speelt zich afwisselend af in een reële en in een droomwereld. Maya is een jonge werkende vrouw. Ze woont in de drukke metropool Jakarta en heeft haar leven perfect op orde. Een bloeiende carrière, vrienden en een aanstaand huwelijk. Maar dan lijkt alles te veranderen als in haar dromen steeds dezelfde vrouw verschijnt: naamgenote Maia. Maia wordt door een draak met de naam Kolibrie op nachtelijke reizen meegenomen. Zo bezoekt ze haar geboortedorp op de Molukken, waar ze vreemde wezens ontmoet en onwerkelijke dingen ziet gebeuren. Maya wordt geraakt door de vreemde dromen en door de belevenissen van Maia begint ze te beseffen dat haar perfecte leven maar schijn is. Ze doet afstand van haar leven zoals ze dat kent, zegt haar baan op, zet haar verloofde aan de kant en verlaat Jakarta. Ze begint te schrijven over Maia en haar oneindige nachtelijke reizen. Werkelijkheid en fictie dreigen door elkaar te gaan lopen als de nachtelijke Maia tijdens een van Maya’s dromen ook begint te schrijven en schrijft over Maya, die wakker wordt op een perfecte ochtend.

Voeding in the picture

De EHEC-bacterie houdt Europa reeds enkele weken in de ban. Spaanse komkommers, Duitse soja-bonen,… ze werden alle als schuldigen aangeduid, maar tot op vandaag is de herkomst van de bacterie nog niet zeker. Tientallen tonnen voedsel werden intussen weggegooid. Boeren en telers vragen compensatie en wij…? Passen wij onze voedselgewoontes aan?
In elk geval, de crisis legt de vinger op de wonde van het Europese en mondiale voedselproductie-proces. Diverse auteurs en documentairemakers deden dat reeds in enkele spraakmakende documentaires. En omdat het ook anders kan, nemen we ook nog twee boeken op met tips voor een gezonde voeding.

Gedurende 2 jaar richtte Nikolaus Geyrhalter zijn camera op de Europese voedselindustrie . Op het ritme van de machines geeft de regisseur een kijk op de voedselproductieprocessen in Europa: van de fruitkweek in Spanje tot de kippenkwekerij om de hoek.
Our Daily Bread
DVD – informatief 385.4

In deze documentaire klaagt Robert Kenner de Amerikaanse voedselindustrie aan door verschillende waargebeurde verhalen te tonen; een aanpak gelijklopend aan die van documentairemaker Michael Moore. De regisseur focust vooral op de industrie en de grote complotten die daar heersen. De Amerikaanse burger - die nauwelijks zelf kookt en zweert bij een snelle, goedkope hap – is daar uiteindelijk het slachtoffer van.
DVD – informatief 385.4

Waarom zij zoveel Amerikanen te dik? Morgan Spurlock gaat zelf op ontdekkingstocht en leeft een mand lang enkel op junkfood. Het resultaat is schokkend!
DVD – informatief 628.4

Jo Wyckmans die jarenlang bezig was met esthetiek, raakte gepassioneerd door voedingsleer en ontdekte dat er een duidelijk verband is tussen gezondheid en voeding.
Informatie 628.4

Evy Gruyaert bewijst dat (milieu)bewust leven en eten gemakkelijk te verzoenen is met 'modern, hip en stijlvol'. In vijf hoofdstukken laat Evy haar kritische blik schijnen over onze dagdagelijkse eet- en leefgewoontes. Hoe leer ik gezond en lekker koken zonder vlees of vis? Hoe beperk ik mijn ecologische voetafdruk?
Informatief 629.4

Kader Abdolah, Perzië en Isfahan

Kader Abdollah heeft met 'De Koning' een boek geschreven dat velen kan bekoren, niet enkel diegenen die geïnteresseerd zijn in de Iraanse geschiedenis. Het boek vertelt over de opkomst van Westerse ideeën en uitvindingen, zoals elektriciteit, treinen en democratie, in het 19de eeuwse Perzië.

Dat Perzië was toen nog maar een schim van het grote wereldrijk dat het meer dan 2000 jaar eerder was geweest. Onder de koningen Darius en Cyrius was het Perzische reis uitgegroeid tot een wereldrijk, dat zich uitstrekte van Griekenland tot India. Vandaag kun je nog de resten van dat wereldrijk zien, onder meer in de ruïnes van Persepolis.

In de 16de eeuw kreeg Perzië een deel van zijn oude luister terug, toen de oude stad Aspadana werd heropgebouwd. Aspadana werd bekend onder de naam Ispahan.

Isfahan of Esfahan (Perzisch: اصفهان) is een stad in Iran met 2,54 miljoen inwoners en is daarmee de derde stad van het land. De stad ligt ongeveer 340 km ten zuiden van Teheran. Het is de hoofdstad van de gelijknamige provincie, Isfahan. De stad ligt in een oase op het Hoogland van Iran, aan de noordoever van de rivier de Zayandeh Rud.
Onder de Safaviden werd Isfahan in 1598 echter opnieuw de hoofdstad van Perzië. De stad kwam tot bloei onder sjah Abbas I de Grote. In deze periode werden de belangrijkste bouwwerken gebouwd, zoals het plein Meidan Emam. De bevolking van de stad was toen ongeveer 1 miljoen inwoners. Abbas I verplaatste veel groepen handelaars naar zijn nieuwe hoofdstad, waaronder ook veel Armeniërs en Joden die vrijelijk hun godsdienst mochten belijden. De Perzen noemden het toen zelf 'Nesf-e-Jahan', 'de halve wereld', waarmee ze bedoelden dat als je het gezien had, je de halve wereld gezien had. De Nederlandse VOC had van 1623 tot 1638 een handelspost in Isfahan.

Deze bloeiperiode duurde totdat de Afghanen de stad in 1722 veroverden en de stad grotendeels verwoesten. Shiraz werd hierop de hoofdstad van Perzië.

Het meest bekend in Isfahan is het "Imam Plein". Het is één van de grootste pleinen ter wereld. Aan dit plein liggen twee beroemde moskeeën: de Masjid-i-Sjah, die met kleurrijke tegels bekleed is, en de Masjid-i-Sjeik-Lutfullah, een moskee met een beroemde blauwe koepel. Ook ligt aan dit plein het Ali Qapupaleis.
Andere beroemde bouwwerken in Isfahan zijn:
- de Sjah Hoessein Madrassa, een madrassa of islamitische school die in 1710 voor derwishen gebouwd is
-Chehel Sotoun, een paleis gebouwd in dezelfde stijl als het paleis Ali Qapu
-de bewegende torens, een mausoleum met twee bewegende minaretten
-de Jamemoskee, een moskee gebouwd gedurende vijf eeuwen, die daardoor een prachtig overzicht geeft van de islamitische bouwkunst.
-de verschillende bruggen over de rivier de Zaindeh, waar een groot deel van het sociale leven in Isfahan zich afspeelt
-een oude vuurtempel van het Zoroastrisme.
-de Bazaar van Isfahan

Daarnaast is ook de Armeense wijk Nieuw-Julfa bekend. Sjah Abbas I verplaatste zo'n 3000 Armeniërs naar Isfahan om de handel te bevorderen. Zij waren vrij om hun religie te belijden en bouwden onder andere de Vank, een Armeense kathedraal. De kerk is van binnen volledig beschilderd met christelijke kunst in de stijl van de Renaissance.

Door UNESCO werd het plein Meidan Emam en de omliggende gebouwen tot Werelderfgoed verklaard in 1979

De stad Isfahan heeft een aantal schrijvers/dichters in hun werken geïnspireerd. De naam van deze stad ("Ispahaan") komt voor in 'De tuinman en de dood' het bekende gedicht van Pieter Nicolaas van Eyck. Tevens schreef Tommy Wieringa een boek met reisverslagen, getiteld "Ik was nooit in Isfahaan", en Cees Nooteboom schreef "Een avond in Isfahan" waarin hij vertelt over zijn reizen door (onder meer) Iran en Isfahan. Tenslotte is er de historische roman 'Dochter van Isfahan' van Anita Amirrezvani.